Διατηρήστε τον σκελετό σας σε φυσιολογικά πλαίσια, όλη σας την ζωή!

Από τον Δρ. Αχιλλέα Ε. Γεωργιάδη, Ρευματολόγο,
Διευθυντή Κέντρου Οστεοπόρωσης Μαιευτηρίου «Λητώ»

Πολλοί πιστεύουν ότι το ασβέστιο είναι χρήσιμο μόνο για το κτίσιμο του σκελετού, αλλά τα ευρήματα δείχνουν ότι μόνο μία από τις πολλαπλές δράσεις του ασβεστίου έχει σχέση με τη δομική σταθερότητα των οστών. όλες οι υπόλοιπες είναι απαραίτητες για τη ζωή και χωρίς το ασβέστιο ο οργανισμός είναι αδύνατον να επιζήσει. Πράγματι,με το ασβέστιο λειτουργούν ο εγκέφαλος, η καρδιά, οι μύες, η άμυνα του οργανισμού, τα αναπαραγωγικά όργανα και πολλά άλλα. Δυστυχώς το ασβέστιο δεν μπορεί να το παράγει ο οργανισμός από μόνος του και είναι υποχρεωμένος να το παίρνει έτοιμο από το φυσικό του περιβάλλον με την τροφή. Επειδή όμως η φύση δεν είναι πάντα φιλική μαζί του, ο οργανισμός είναι υποχρεωμένος να δημιουργήσει μία αποθήκη ασβεστίου, την οποία χρησιμοποιεί, όταν του λείπει το ασβέστιο από την τροφή.Η αποθήκη αυτή είναι ο σκελετός του. Όταν λοιπόν του χρειάζεται ασβέστιο, το παίρνει από τον σκελετό του και η μόνη υποχρέωση που έχει είναι να γεμίζει συστηματικά την αποθήκη του απορροφώντας από το έντερο τα αναγκαία ποσά που του παρέχει η τροφή του. ουσία που είναι υπεύθυνη για την πρόσληψη του ασβεστίου από το έντερο αλλά και για την αποθήκευσή του στον σκελετό είναι η βιταμίνη D. ρα, εάν θέλουμε να διατηρήσουμε τον σκελετό μας σε καλή κατάσταση, απαιτείται αφ’ ενός να προσλαμβάνουμε με την τροφή μας καθημερινά επαρκές ασβέστιο, τρώγοντας κύρια γαλακτοκομικά προϊόντα όπως το γάλα, το γιαούρτι ή το κίτρινο τυρί και αφ’ ετέρου να εκθέτουμε αθημερινά στον ήλιο το πρόσωπό μας και τα χέρια μας,τουλάχιστον για 20 λεπτά, διότι αυτός είναι και ο μόνος τρόπος για να δημιουργήσει ο οργανισμός μας την απαραίτητη βιταμίνη D. Δυστυχώς, ελάχιστα και ανεπαρκή ποσά βιταμίνης D μπορούμε να προσλάβουμε με τη διατροφή. Έχει αποδειχτεί ακόμη, ότι για να δημιουργηθεί φυσιολογικό οστούν, εκτός από το ασβέστιο, χρειάζεται να εφαρμόζεται συστηματικά και κάποια πίεση στον σκελετό μας. Η πίεση αυτή διεγείρει τα κύτταρα που δημιουργούν τα οστά και τα αναγκάζει να παράγουν νέο οστούν ου χρησιμοποιείται για επιδιόρθωση των φθαρμένων οστικών περιοχών από μικροτραυματισμούς ή την ηλικία. Την πίεση αυτή μπορούμε εύκολα να εφαρμόσουμε με το βάδισμα. Το βάρος του σώματος πιέζει τον σκελετό και διεγείρει τα οστά. Πολλοί πιστεύουν λανθασμένα ότι μόνο με συστηματική γυμναστική ή περπάτημα αρκετών ωρών είναι δυνατόν να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ευτυχώς τα πράγματα δεν είναι έτσι. Για φυσιολογικές από πλευράς σκελετού γυναίκες, αρκεί και ένα ημίωρο συνεχές περπάτημα καθημερινά, ακόμη και μέσα στο σπίτι, για να καλύψουν τις ανάγκες τους ή ακόμη μία ευχάριστη ωριαία βόλτα στα μαγαζιά για ψώνια. Αυτό που έχει σημασία είναι το περπάτημα να γίνεται καθημερινά και όχι όποτε το θυμόμαστε. Όπως είδαμε λοιπόν, μία σωστή διατροφή και μία φυσιολογική κίνηση μπορούν να διατηρήσουν τον σκελετό μας σε φυσιολογικά πλαίσια. Πρόσφατα, ένας άλλος παράγοντας κινδύνου ήρθε να προστεθεί στους ήδη υπάρχοντες και φαίνεται ότι αφορά τους λαούς που ζουν γύρω από τη λεκάνη της Μεσογείου. Διαπιστώθηκε σε πολλές μελέτες ότι οι γυναίκες αυτές,άρα και οι Ελληνίδες, δεν μπορούν να δημιουργήσουν επαρκή ποσά βιταμίνης D, παρά την άφθονη ηλιοφάνεια. Όπως τονίσαμε και στην αρχή, επειδή ακόμη και η καλύτερη και σωστότερη διατροφή δε φτάνει να καλύψει τις ανάγκες μας σε βιταμίνη D, οι γυναίκες που έχουν ανεπάρκεια μπορεί να λαμβάνουν επαρκή ποσά ασβεστίου με την τροφή, αλλά δυστυχώς, χωρίς τη βιταμίνη D δεν μπορούν να το απορροφήσουν και να το χρησιμοποιήσουν. Άρα παθαίνουν ευκολότερα Οστεοπόρωση. Τα αίτια είναι άγνωστα και αρκετές μελέτες διεθνώς έχουν ξεκινήσει με σκοπό να τα προσδιορίσουν. Μια τέτοια μελέτη άρχισε πρόσφατα και στη χώρα μας, με σκοπό να συγκεντρωθούν επιδημιολογικά στοιχεία από 4000 περίπου γυναίκες που πάσχουν από Οστεοπόρωση. Στη μελέτη συμμετέχουν 160 γιατροί από όλα τα μέρη της Ελλάδας και για τη γενική εποπτεία και τον συντονισμό της είναι υπεύθυνο πανελλαδικά το Κέντρο Οστεοπόρωσης του Μαιευτηρίου «Λητώ». Πιστεύουμε ότι τα στοιχεία που θα συγκεντρωθούν θα βοηθήσουν στην κατανόηση του προβλήματος της Οστεοπόρωσης στην Ελλάδα και δε θα χρειάζεται να ανατρέχουμε συνεχώς στα στοιχεία μελετών που έχουν γίνει σε άλλες χώρες και σε γυναίκες που ζουν κάτω από διαφορετικές συνθήκες.