Πλαστική αιδοίου: Πότε συνιστάται για ιατρικούς λόγους

Πλαστική αιδοίου

Πότε συνιστάται

για ιατρικούς λόγους

Δημήτρης Μπιλάλης

Μαιευτήρας Χειρουργός-Γυναικολόγος, Διαπιστευμένος Ακόλουθος του Βασιλικού Κολεγίου Μαιευτήρων Γυναικολόγων Μ. Βρετανίας, Μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου ΛΗΤΩ

Η πλαστική επέμβαση στο αιδοίο είναι συνυφασμένη στο μυαλό των περισσότερων με ζητήματα αισθητικής. Όμως, ενώ η αισθητική παραμένει αμφιλεγόμενο θέμα, υπάρχουν σαφείς ιατρικοί λόγοι για τους οποίους πρέπει να γίνεται. Ποιοι είναι αυτοί, λοιπόν, και ποια προβλήματα αντιμετωπίζονται;

Ολοένα περισσότερες γυναίκες υποβάλλονται σε εγχείρηση στα εξωτερικά γεννητικά τους όργανα, σε μια προσπάθεια να αλλάξουν το μέγεθος ή και το σχήμα τους για αισθητικούς, αλλά και για ιατρικούς λόγους. Σύμφωνα με πρόσφατα στατιστικά δεδομένα, ο αριθμός των αιδοιοπλαστικών που εκτελέστηκαν το 2016 ξεπέρασε τις 138.000 και ήταν κατά 45% μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο αριθμό του 2015.

Ωστόσο, η εφαρμογή μιας πλαστικής επέμβασης για αισθητικούς λόγους είναι εντελώς διαφορετική από την εφαρμογή για επανορθωτικούς, ιατρικούς σκοπούς. Η επανορθωτική χειρουργική βελτιώνει τη λειτουργία κάποιου τμήματος του σώματος, ενώ η αισθητική πλαστική χειρουργική αλλάζει μόνο την εμφάνισή του.

Ο διαχωρισμός αυτός έχει ζωτική σημασία, διότι το Αμερικανικό Κολέγιο Μαιευτήρων-Γυναικολόγων (ACOG), το οποίο αξιολογεί τις γυναικολογικές χειρουργικές επεμβάσεις και τις εκβάσεις τους, παραμένει επιφυλακτικό όσον αφορά την αιδοιοπλαστική για αισθητικούς λόγους, διότι δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος τρόπος ή «εμφάνιση» που θα έπρεπε να έχει το αιδοίο.

Αποδέχεται, όμως, ότι υπάρχουν ιατρικοί λόγοι για τους οποίους ενδείκνυται και συνιστάται η αιδοιοπλαστική. Έτσι, η επέμβαση μπορεί να είναι απαραίτητη όταν λ.χ. υπάρχει:

· Υπερτροφία των χειλέων, που προκαλεί ερεθισμό λόγω τριβής στη διάρκεια αθλημάτων ή χόμπι που απαιτούν συνεχή παραμονή σε καθιστή θέση ή χρήση στενών ρούχων (π.χ. ποδηλασία).

· Δυσπαρευνία (πόνος στη διάρκεια του σεξ) εξαιτίας της υπερτροφίας.

· Συχνές λοιμώξεις (π.χ. ουρολοιμώξεις, κολπίτιδες) εξαιτίας της συσσώρευσης ιδρώτα ή εκκριμάτων στον χώρο που δημιουργούν τα υπερτροφικά χείλη.

· Δυσκολίες στην καθημερινότητα, εξαιτίας συμπτωμάτων (π.χ. δυσοσμία, ερεθισμός, πόνος, κνησμός) ή φτωχής υγιεινής στην περιοχή των εξωτερικών γεννητικών οργάνων (π.χ. όταν δημιουργείται κνησμός από τη συσσώρευση βακτηρίων ή όταν δεν μπορεί να καθαριστεί σωστά η περιοχή).

Ειδικά όσον αφορά τις εφήβους, το ACOG τονίζει ότι η αιδοιοπλαστική πρέπει να εξετάζεται ως ενδεχόμενο μόνο αν υπάρχουν σοβαρές συγγενείς δυσμορφίες (παραμορφώσεις) ή επίμονα συμπτώματα, τα οποία ο ιατρός πιστεύει πως προκαλούνται από την ανατομία του αιδοίου ή και τα δύο.

Τι είναι

Η αιδοιοπλαστική είναι μια χειρουργική επέμβαση που αλλάζει το μέγεθος ή και το σχήμα των μικρών (εσωτερικών) ή των μεγάλων (εξωτερικών) χειλέων του αιδοίου. Στόχος της επέμβασης στα μικρά χείλη συνήθως είναι να μειωθεί το μέγεθός τους ώστε να μην προεκβάλλουν κάτω από τα μεγάλα.

Η επέμβαση μπορεί να διορθώσει τυχόν ασυμμετρίες στο μέγεθος των χειλέων όταν στη μία πλευρά είναι πιο μεγάλα από την άλλη, καθώς και να μειώσει το μέγεθος και των δύο πλευρών, ώστε να πάψουν να προκαλούν συμπτώματα.

Η αιδοιοπλαστική μπορεί να γίνει με τοπική ή ολική αναισθησία. Η συνηθέστερη χειρουργική διαδικασία που εφαρμόζεται είναι η αφαίρεση του πλεονάζοντος ιστού και η άμεση συρραφή της χειρουργικής τομής.

Μια άλλη τεχνική συνίσταται στην αφαίρεση από τα χείλη του αιδοίου ενός μικρού τμήματος με σχήμα μπιζελιού (εκτομή τύπου σφήνας). Στη διάρκεια της αιδοιοπλαστικής μπορεί επίσης να αφαιρεθούν οι περιττές πτυχές από την πόσθη της κλειτορίδας, δηλαδή από το δέρμα που βρίσκεται ακριβώς από πάνω της και δρα ως προστατευτικός φραγμός. Η συρραφή των χειρουργικών τομών συνήθως γίνεται με απορροφήσιμα ράμματα, τα οποία διαλύονται μόνα τους μέσα σε λίγες εβδομάδες.

Ανάρρωση και πιθανοί κίνδυνοι

Οι περισσότερες ασθενείς συνήθως χρειάζεται να απουσιάσουν μια βδομάδα από τις δραστηριότητές τους, χρονικό διάστημα κατά το οποίο μπορούν να καταπραΰνουν τον πόνο και τη φλεγμονή με ψυχρά επιθέματα, τα οποία τοποθετούνται μερικές φορές την ημέρα για περίπου 20 λεπτά κάθε φορά.

Το μετεγχειρητικό οίδημα (πρήξιμο) στην περιοχή συνήθως υποχωρεί μέσα σε 6 εβδομάδες. Οι ασθενείς μπορούν να ξαναρχίσουν να φορούν ταμπόν ή να κάνουν σεξ 4-6 εβδομάδες μετά την επέμβαση. Η αιδοιοπλαστική με απλή αφαίρεση του πλεονάζοντος ιστού συνήθως έχει ταχύτερη ανάρρωση.

Όπως ισχύει για όλες τις επεμβάσεις, έτσι και στην περίπτωση της αιδοιοπλαστικής υπάρχει μικρός, αλλά υπαρκτός κίνδυνος αιμορραγίας, αιματώματος και λοίμωξης, που παρατηρούνται στο περίπου 1% των περιπτώσεων.

Η πιο συχνή επιπλοκή είναι η υπερβολική μείωση του μεγέθους των χειλέων. Αν και μερικές γυναίκες την επιζητούν, αυτή μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια ξηρότητα, δημιουργία ουλής στο άνοιγμα του κόλπου ή δίπλα του και πόνο κατά τις σεξουαλικές επαφές.

Οι περισσότερες ασθενείς που υποβάλλονται σε επανορθωτική αιδοιοπλαστική παρουσιάζουν σημαντική καταπράυνση των συμπτωμάτων τους. Σύμφωνα με πολλές μελέτες, το ποσοστό ικανοποίησης μετά την επέμβαση υπερβαίνει το 90%.