Αιφνίδια κώφωση: Γιατί επιβάλλεται η άμεση αντιμετώπιση

Αιφνίδια κώφωση

Γιατί επιβάλλεται η άμεση αντιμετώπιση

Artur Zajmi

Ωτορινολαρυγγολόγος,

Επιστ. Συνεργάτης

ΥΓΕΙΑ Τιράνων

Η αιφνίδια κώφωση θεωρείται κοινό πρόβλημα και από αρκετούς αντιμετωπίζεται σαν μια περίπτωση που δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αντιμετώπιση. Παρότι, όμως, η αιτιολογία μπορεί κάποιες φορές να είναι απλή, υπάρχει αυξημένη πιθανότητα για σημαντικότερο πρόβλημα –γι’ αυτό και επιβάλλεται η άμεση εξέταση από τον ειδικό γιατρό. Τι πρέπει, λοιπόν, να γνωρίζουμε γι’ αυτήν τη (θεωρητικά) απλή πάθηση;

Η αιφνίδια νευροαισθητήρια απώλεια της ακοής, κοινώς γνωστή ως ξαφνική κώφωση, εμφανίζεται σαν μια ανεξήγητη, ταχεία απώλεια της ακοής, συνήθως στο ένα αυτί, που συμβαίνει εντός μίας έως τριών ημερών. Μερικές φορές, οι άνθρωποι με ξαφνική απώλεια ακοής δεν επισκέπτονται αμέσως τον γιατρό τους, επειδή νομίζουν ότι η απώλεια της ακοής τους οφείλεται στο κερί του αυτιού. Όμως, αν καθυστερήσουμε περισσότερες από τρεις μέρες από την ξαφνική απώλεια ακοής να επισκεφθούμε γιατρό, μειώνεται η αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Η συχνότητα εμφάνισης αυτού του φαινομένου είναι 20/100.000 ετησίως. Στο 41% των ασθενών, αυτή συνοδεύεται με βουητό στα αυτιά.

Της αιφνίδιας απώλειας ακοής προηγείται δυνατός θόρυβος στο αυτί. Τα συμπτώματα της απώλειας της ακοής είναι: δεν κατανοούμε τι μας λένε, αυξάνουμε την ένταση του ραδιοφώνου ή της τηλεόρασης, δεν ακούμε τους υψηλούς ήχους, ζητάμε να επαναλάβουμε αυτό που μας λένε, αισθανόμαστε άσχημα σε θορυβώδες περιβάλλον, μιλάμε δυνατά, έχουμε βουητό στα αυτιά ή το κεφάλι, δυσκολευόμαστε στο τηλέφωνο.

Εννέα στους δέκα ανθρώπους με ξαφνική απώλεια ακοής χάνουν την ακοή στο ένα μόνο αυτί. Η μονόπλευρη απώλεια ακοής επηρεάζει ιδιαίτερα την επικοινωνία σε καταστάσεις με θόρυβο υποβάθρου. Τα συμπτώματα της αμφοτερόπλευρης απώλειας της ακοής είναι η μείωση της ακοής και στα δύο αυτιά. Η αμφοτερόπλευρη απώλεια της ακοής μπορεί να είναι είτε συμμετρική είτε ασύμμετρη. Όταν είναι συμμετρική, η απώλεια της ακοής είναι περίπου η ίδια και στα δύο αυτιά. Όταν είναι ασύμμετρη, το ένα αυτί ακούει καλύτερα από το άλλο, αλλά και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει απώλεια ακοής και στα δύο αυτιά.

Ο σωστός τρόπος αντίδρασης

Τι μπορούμε να κάνουμε αν χάσουμε την ακοή μας ξαφνικά; Αν νομίζετε ότι έχετε ξαφνική απώλεια ακοής στο ένα ή και στα δύο αυτιά, δείτε τον γιατρό σας το συντομότερο δυνατόν. Εκτός αν το πρόβλημα είναι απλά μια απόφραξη που προκαλείται από τη συσσώρευση κεριού, το οποίο μπορεί να αφαιρεθεί, θα πρέπει να πάτε αμέσως σε έναν ειδικό ΩΡΛ.

Ένας ειδικός ΩΡΛ διενεργεί λεπτομερείς εξετάσεις για να εκτιμηθεί ο βαθμός και το είδος της απώλειας ακοής που μπορεί να υπάρχει.

Υπάρχουν πολλές αιτίες για την ξαφνική απώλεια της ακοής, που περιλαμβάνουν τις ιογενείς λοιμώξεις, ενδοκοχλιακές ρήξεις της μεμβράνης, το σύνδρομο του Meniere, νεοπλασματικές, τραυματικές, μεταβολικές, νευρολογικές, ανοσιακές εσωτερικές νόσους του αυτιού, ιδιοπαθείς (άγνωστης αιτιολογίας) και άλλες αιτίες. Δυστυχώς, ακόμη και μετά από ενδελεχή έρευνα για μια πιθανή παθολογία, η αιτία της ξαφνικής απώλειας της ακοής παραμένει άγνωστη στους περισσότερους ασθενείς.

Η θεραπεία

Όσο νωρίτερα γίνεται η θεραπεία τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες ανάκαμψης. Η θεραπεία μπορεί να γίνει με συστηματική χορήγηση στεροειδών και άλλα είδη φαρμάκων, όπως αγγειοδιασταλτικά, αντιπηκτικά ή χρήση υπερβαρικού θαλάμου σε περιπτώσεις που δεν έχουμε απόκριση στη θεραπεία. Τα αποτελέσματα δείχνουν μια βελτίωση στην ακοή μετά τη θεραπεία.

Σε ορισμένους από τους ασθενείς των οποίων η ξαφνική απώλεια της ακοής γίνεται μόνιμη, οι θεραπευτικές επιλογές ποικίλλουν, από βοηθήματα ακοής ως και κοχλιακά εμφυτεύματα. Ορισμένες περιπτώσεις αμφοτερόπλευρης απώλειας της ακοής μπορεί να αντιμετωπιστούν με χειρουργική επέμβαση. Άλλοι τύποι αμφοτερόπλευρης απώλειας της ακοής αντιμετωπίζονται καλύτερα με ακουστικά βαρηκοΐας. Τα κοχλιακά εμφυτεύματα συνιστώνται για μικρό ποσοστό των ασθενών με σοβαρή έως βαριά αμφοτερόπλευρη απώλεια της ακοής. Σε περιπτώσεις σοβαρής ή βαριάς μονόπλευρης απώλειας της ακοής, η πιο συνηθισμένη θεραπεία περιλαμβάνει ένα ακουστικό βαρηκοΐας - ένα εμφύτευμα ακοής που τοποθετείται στο κρανίο, πίσω από το αυτί.

Μερικές φορές, η απώλεια της ακοής είναι μόνιμη –και είναι πολύ δυσάρεστο για κάποιον να συμβιβαστεί με το γεγονός ότι η απώλεια είναι μόνιμη. Αυτή είναι μια φυσιολογική αντίδραση σε μια ξαφνική απώλεια οποιουδήποτε είδους. Μπορεί να θεωρεί κάποιος απίθανο να χάσει την ακοή του τόσο ξαφνικά και μπορεί να πιστέψει ότι θα επανέλθει στην αρχική της κατάσταση. Επειδή, όμως, και οι δυνατότητες της ιατρικής είναι συγκεκριμένες, θα πρέπει η αντίδραση σε ξαφνική απώλεια ακοής (όπως και σε κάθε άλλο πρόβλημα υγείας) να είναι η τάχιστη επίσκεψη στον γιατρό, ώστε να λάβει τη βέλτιστη βοήθεια και την κατάλληλη θεραπεία. Στην προκειμένη περίπτωση, η έγκαιρη διάγνωση και η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή είναι πολύ σημαντικές για να αποφευχθεί η μόνιμη απώλεια της ακοής.