Ρήξη μηνίσκου - Πώς προκαλείται και πώς αντιμετωπίζεται
| ΡΗΞΗ ΜΗΝΙΣΚΟΥ |
Πώς προκαλείται
και πώς αντιμετωπίζεται
Η ρήξη μηνίσκου είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα
που καλείται να αντιμετωπίσει ένας ορθοπεδικός. Κλειδί για την αντιμετώπιση είναι η έγκαιρη επίσκεψη στο γιατρό και η κατάλληλη θεραπεία.
Πώς προκαλείται, όμως, και ποια προβλήματα δημιουργεί;
Γράφει ο
Dr Taulant Olldashi
Ορθοπεδικός Χειρουργός ΥΓΕΙΑ Τιράνων
Ο μηνίσκος είναι μια ιδιαίτερα σημαντική δομή του γόνατου. Παίζει σημαντικό ρόλο στην κατανομή του βάρους στην άρθρωση και στην άμβλυνση των πιέσεων, βοηθά στη σταθερότητα της άρθρωσης, εξασφαλίζει «τροφή» για τους αρθρικούς χόνδρους, περιορίζει τη λειτουργία και την επέκταση των άκρων, ελέγχει τις κινήσεις στην άρθρωση του γόνατου και εξασφαλίζει το απαραίτητο γι’ αυτήν υγρό. Υπάρχουν δύο μηνίσκοι στην άρθρωση του γόνατου, ο εσωτερικός και ο εξωτερικός. Ο μηνίσκος είναι η δομή που τραυματίζεται πιο συχνά στην άρθρωση του γόνατου. Για τη διάγνωση της πάθησης αυτής μπορεί να απαιτηθούν τεχνικές απεικόνισης όπως η μαγνητική τομογραφία, αλλά η πιο σημαντική είναι η φυσική εξέταση και η λήψη του ιατρικού ιστορικού.
Η ρήξη μηνίσκου είναι μια από τις πιο συνήθεις παθήσεις στην περιοχή του γόνατου. Η όσο το δυνατόν συντομότερη ιατρική εξέταση και η αντιμετώπιση των προβλημάτων του μηνίσκου μπορούν να αποτρέψουν την εμφάνιση σημαντικότερων προβλημάτων.
Ο εσωτερικός μηνίσκος έχει τη μορφή του αγγλικού γράμματος C και ο εξωτερικός μηνίσκος έχει τη μορφή ενός ελλειπούς κύκλου. Ο εσωτερικός μηνίσκος είναι αυτός που υπόκειται σε ρήξη πιο συχνά.
Οι ρήξεις στις πιο νέες ηλικίες εμφανίζονται συχνότερα κατά τη διάρκεια της περιστροφικής δύναμης που ασκείται όταν το γόνατο είναι λυγισμένο. Στους πιο ηλικιωμένους ασθενείς, οι ρήξεις αποδίδονται συνήθως στον εκφυλισμό που συνοδεύει τη γήρανση. Η μερική αρθροσκοπική μηνισκεκτομή (απομάκρυνση του μέρους που έχει ρήξη με αρθροσκόπηση) είναι μία από τις ορθοπεδικές χειρουργικές επεμβάσεις που εκτελούνται πιο συχνά.
Η εξέταση και η διάγνωση
Η ρήξη μηνίσκου γίνεται αντιληπτή από συμπτώματα όπως ο δυνατός πόνος στο γόνατο, το πρήξιμο, αλλά και η δυσκολία στο λύγισμα του γόνατου. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης μπορεί να υπάρχει οίδημα του γόνατου, πόνος ακόμα και με την επαφή και το γόνατο να παραμένει σε μια σταθερή θέση, ελαφρώς λυγισμένο. Αν ο ασθενής δε φροντίσει να επισκεφθεί έγκαιρα το γιατρό του, μπορεί να εμφανίσει οστεοπενία του μηριαίου (το μπροστινό μέρος του μηριαίου). Η εξέταση Thessaly είναι η πλέον ενδεδειγμένη για τη διάγνωση.
Αν έχουμε κλινική υποψία για τραυματισμό του μηνίσκου, θα πρέπει να γίνει μαγνητική τομογραφία (MRI) του γόνατου, η οποία είναι η πρώτη επιλογή για εξέταση σε περιπτώσεις υποψίας ρήξης του μηνίσκου.
Η θεραπεία
Η συντηρητική αντιμετώπιση της ρήξης μηνίσκου είναι ένα σημαντικό μέρος της θεραπείας σε όλους τους ασθενείς και ειδικά σε ορισμένους τύπους ρήξεων (όταν ο ασθενής δεν έχει απώλεια της λειτουργίας του γόνατου, εμφανίζει ελάχιστο πόνο ή οίδημα και είναι έτοιμος να μειώσει τις δραστηριότητές του) και είναι συχνά αποτελεσματική, προσωρινά ή ακόμη και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτή η θεραπεία περιλαμβάνει ανάπαυση, κρυοθεραπεία, ακινητοποίηση, χρήση αντιφλεγμονωδών μη στεροειδών και αποκατάσταση με φυσικοθεραπεία και τροποποίηση των δραστηριοτήτων του ασθενή.
Η χειρουργική θεραπεία συνήθως χρειάζεται για τους νεότερους ασθενείς, με περισσότερες από μία κατακόρυφες διαμήκεις ρήξεις στην αγγειωμένη περιοχή του μηνίσκου. Οι επεμβάσεις αυτές εκτελούνται με αρθροσκόπηση - η σύγχρονη μικροχειρουργική είναι η επιλογή για τη θεραπεία. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να αντιμετωπιστεί, με πολύ μικρές τομές και ανιχνευτή με κάμερα, ένας μεγάλος αριθμός παθήσεων του γόνατος, όπως η ρήξη συνδέσμων, η χονδρομαλάκυνση, η υμενίτιδα, η υπερτροφία κ.λπ.
Διάφορες μελέτες εκτιμούν τη δυνατότητα εμφύτευσης κολλαγόνου, αλλογενών και ξενογενών κυττάρων, εμβρυϊκών βλαστικών κυττάρων και ενήλικων βλαστικών κυττάρων. Αυτές οι μέθοδοι έχουν εφαρμοστεί πειραματικά σε νέους ασθενείς, αλλά η ευρεία χρήση τους θα χρειαστεί περαιτέρω τεκμηρίωση και χρόνο.
