Υποστήριξη γονέων πρόωρου νεογνού-προετοιμασία για έξοδο

Από την κα Κολοβού Ευτυχία,
Παιδίατρο – Νεογνολόγο, Συνεργάτη ΜΕΝΝ Μαιευτηρίου «Λητώ»

Η γέννηση ενός πολύ πρόωρου μωρού είναι ένα γεγονός που συγκλονίζει την οικογένεια. Το μωρό γεννιέται πολύ πιο νωρίς από την ημερομηνία που θα γεννιόταν, εβδομάδες ή και μήνες και μεταφέρεται αμέσως στη Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών. Μεταφέρεται σε ένα περιβάλλον που το εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και τα σύγχρονα μηχανήματα και φάρμακα που χρησιμοποιούνται θα το βοηθήσουν να ζήσει.
Η περίοδος που νοσηλεύεται το μωρό στη Μονάδα είναι εξαιρετικά δύσκολη. Οι γονείς κατακλύζονται από συναισθήματα φόβου και αγωνίας για το αν το μωρό τους θα ζήσει, όπως και από συναισθήματα έντασης, άγχους, κατάθλιψης, ενοχών, θυμού και απογοήτευσης. Ειδικά οι μητέρες που βρίσκονται στην πολύ ευαίσθητη συναισθηματικά περίοδο της λοχείας, πρέπει να καθησυχάζονται και να διαλύονται οι φόβοι τους. Επιπλέον, χρειάζονται κάποιο χρόνο για την αποδοχή του αποχωρισμού τους από το παιδί τους αφ’ ενός, και για την εξοικείωσή τους με το περιβάλλον της Μονάδας αφ’ ετέρου (θερμοκοιτίδες, αναπνευστήρες, καθετήρες και όργανα παρακολούθησης των κυριότερων ζωτικών παραμέτρων των νεογνών).
Έχουν ερωτήματα για την αιτία που προκάλεσε τον τοκετό, που συνήθως μένουν αναπάντητα, δεδομένου ότι οι περισσότεροι πρόωροι τοκετοί είναι άγνωστης αιτιολογίας. Λίγο μετά τον πρώτο καιρό αρχίζουν οι ανησυχίες για το εάν το πρόωρο παιδί τους, που τελικά έζησε, θα είναι φυσιολογικό ή αν θα είναι πιο ευαίσθητο και αδύναμο και θα έχει προβλήματα αργότερα στη ζωή του.
Ένας πολύ σημαντικός τομέας λοιπόν στη φροντίδα των νεογνών που παραμένουν στη Μονάδα είναι η τακτική ενημέρωση των γονέων με τρόπο σαφή, απλό και κατανοητό, για τα προβλήματα του παιδιού τους και τις χορηγούμενες σε αυτό θεραπείες, καθώς και για την πιθανή μελλοντική του πορεία. Κάθε γονέας έχει διαφορετική προσωπικότητα και ο τρόπος χειρισμού και ενημέρωσης πρέπει να εξατομικεύεται. Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό της Μονάδας είναι πάντοτε πρόθυμο να καλύψει οποιαδήποτε απορία ή επιθυμία του γονέα που ανησυχεί για το παιδί του. Πάντοτε η προσέγγιση γίνεται με συμπάθεια και ευγένεια και κοινή αφετηρία όλων είναι η αγάπη και η φροντίδα για το παιδί.
Επιπλέον, θα πρέπει να ενθαρρύνεται και να ενισχύεται η ανάπτυξη της σχέσης γονέα – παιδιού το συντομότερο δυνατόν. Οι γονείς προτρέπονται ώστε, όπου είναι ιατρικώς εφικτό, να παίρνουν το μωρό στην αγκαλιά τους, να το πλένουν, να το αλλάζουν, και φυσικά να το ταΐζουν. Υπάρχει επίσης ειδικό τμήμα για την ενίσχυση του μητρικού θηλασμού στα πρόωρα νεογνά. Όσο νωρίτερα και όσο συχνότερα αναλάβουν τη φροντίδα του μωρού τους, τόσο γρηγορότερα θα πάρουν το μωρό στο σπίτι τους και συγχρόνως θα μειωθεί το άγχος και η αβεβαιότητά τους για το τι θα συμβεί, όταν φθάσει η ώρα που θα είναι μόνοι τους μαζί του, στο σπίτι. Προς αυτή την κατεύθυνση βοηθάει πολύ και η επικοινωνία με άλλους γονείς παιδιών που παρουσιάζουν παρόμοια προβλήματα.
Το μυστικό της πορείας ενός πρόωρου παιδιού είναι η αγάπη, η φροντίδα, η συμπαράσταση, η ενθάρρυνση, η κατανόηση, η υποστήριξη. Αυτό που ισχύει για κάθε παιδί, το πρόωρο παιδί το έχει πιο πολύ ανάγκη.